Ḳorḳma , sönmez bu şafaḳlarda yüzen al sancaḳ ;
Sönmeden yurdumuñ üstünde tüten eñ ṣoñ ocaḳ .
O benim milletimiñ yıldızıdır , parlayacaḳ ;
O benimdir , o benim milletimiñdir ancaḳ .
Çatma , ḳurbān olayım , çehreñi ey nāzlı hilāl !
Ḳahramān ᶜırḳıma bir gül .. Ne bu şiddet , bu celāl ?
Saña olmaz dökülen ḳanlarımız ṣonra ḥelāl ;
Ḥaḳḳıdır , ḥaḳḳa ṭapan , milletimiñ istiḳlāl .
Ben ezelden beridir ḥür yaşadım , ḥür yaşarım .
Hangi çılġın baña zencīr uracaḳmış ? Şaşarım !
Kükremiş sel gibiyim : bendimi çigner , aşarım ;
Yırtarım ṭaġları , engīnlere ṣıġmam ṭaşarım .
Ġarbıñ āfāḳını ṣarmışsa çelik zırhlı dīvar ;
Benim īman ṭolu gögsüm gibi serḥaddim var .
Ulusun , ḳorḳma ! Naṣıl böyle bir īmānı boġar ,
(( Medeniyyet )) didigiñ tek dişi ḳalmış canavar ?
Arḳadaş ! Yurdıma alçaḳları uġratma ṣakın ,
Siper it gögdeñi , ṭursun bu ḥayāsızca aḳın.
Ṭoġacaḳdır saña vaᶜd itdigi günler ḥaḳḳın ..
Kim bilir , belki yarın , belki yarından da yaḳın.
Baṣdıġıñ yerleri (( ṭopraḳ ! )) diyerek geçme ; ṭanı !
Düşün altındaki biñlerce kefensiz yatanı.
Sen şehīd oġlısın , incitme yazıḳdır , atanı :
Virme , dünyāları alsañ da , bu cennet vātanı .
Kim bu cennet vaṭanıñ uġrına olmaz ki fedā ?
Şühedā fışḳıracaḳ ṭopraġı ṣıḳsañ , şühedā !
Cānı , cānānı , bütün varımı alsın da Ḫudā ,
İtmesin tek vaṭanımdan beni dünyāda cüdā
Rūḥumuñ senden ilāhī şudur ancaḳ emeli :
Degmesin maᶜbedimiñ gögsüne nā-maḥrem eli ,
Bu eẕānlar - ki şehādetleri dīniñ temeli -
Ebedī yurdımıñ üstünde benim iñlemeli ;
O zamān vecd ile biñ secde ider - varsa - ṭaşım ;
Her cerīḥamdan ilāhī , boşanup ḳanlı yaşım ;
Fışḳırır ruḥ-ı mücerred gibi yerden naᶜşım !
O zamān yükselerek ᶜarşa deger , belki , başım .
Dalġalan sen de şafaḳlar gibi ey şānlı hilāl !
Olsun artıḳ dökülen ḳanlarımıñ hepsi ḥelāl .
Ebediyyen saña yoḳ , ᶜırḳıma iżmịḥlāl:
Ḥaḳḳıdır , ḥür yaşamış , bayraġımıñ ḥürriyyet ;
Ḥaḳḳıdır , ḥaḳḳa ṭapan , milletimiñ istiḳlāl .
Yorumlar
Yorum Gönder